Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ


ΜΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ

ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ Ή ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΒΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!








Αχ! Αγάπη






θέλω να σου μιλήσω μα τρέμει η φωνή μου



λες κι αγαπάω πρώτη φορά στη ζωή μου



θέλω να τραγουδήσω μα δε μ' αφήνει το δάκρυ



αχ αγάπη, αγάπη, αγάπη






θέλω να σου μιλήσω μα τρέμει η φωνή μου



λες κι αγαπάω πρώτη φορά στη ζωή μου



θέλω να τραγουδήσω μα δε μ' αφήνει το δάκρυ



αχ αγάπη, αγάπη, αγάπη






θέλω να σου μιλήσω κι έχω στο νου μου χιλιάδες σκέψεις



όμως μπροστά σε σένα χάνουν το νόημα και οι λέξεις



κι όπως σε αγκαλιάζω και στο κορμί σου φιλιά χαράζω



φεύγεις και μένω μόνος και σου φωνάζω και σου φωνάζω



αχ αγάπη, αγάπη, αγάπη






θέλω να σου μιλήσω μα πάλι σωπαίνω



θέλω να σε χορτάσω μα δε σε χορταίνω



μέσα στα δυο σου μάτια βλέπω τον ήλιο να λάμπει



αχ αγάπη, αγάπη, αγάπη






θέλω να σου μιλήσω μα πάλι σωπαίνω



θέλω να σε χορτάσω μα δε σε χορταίνω



μέσα στα δυο σου μάτια βλέπω τον ήλιο να λάμπει



αχ αγάπη, αγάπη, αγάπη






θέλω να σου μιλήσω κι έχω στο νου μου χιλιάδες σκέψεις



όμως μπροστά σε σένα χάνουν το νόημα και οι λέξεις



κι όταν σε αγκαλιάζω και στο κορμί σου φιλιά χαράζω



φεύγεις και μένω μόνος και σου φωνάζω και σου φωνάζω



αχ αγάπη, αγάπη, αγάπη

...ΣΚΕΨΕΙΣ...












ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΕΜΕΙΣ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΜΕ


ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ

Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Ασλανίδου

"Οι αγάπες είναι θάλασσες", κάποια νύχτα μου 'χες πει
Τη ζωή μου όμως χάλασες, που 'χεις εξαφανιστεί

Πάνε χρόνια που ναυάγησα στο βαθύ σου το φιλί
Να σε ξεπεράσω άργησα και φοβάμαι πιο πολύ;

Να θυμάσαι πως μου έλειψες κι ότι σ' αγαπώ πολύ
Θα 'μαι εδώ κι ας μ' εγκατέλειψες,
θα σε νοιάζομαι ολόκληρη ζωή

Να θυμάσαι πως δε ξέχασα τα γλυκά σου τα φιλιά
Κι αν απ' τη ζωή μου σ' έχασα
θα 'σαι πάντα εδώ, αγάπη μου παλιά;

"Οι αγάπες είναι θάλασσες", κάποια νύχτα μου 'χες πει
Για να σε θυμάμαι άφησες των χειλιών σου τη σιωπή

Να θυμάσαι πως μου έλειψες κι ότι σ' αγαπώ πολύ
Θα 'μαι εδώ κι ας μ' εγκατέλειψες,
θα σε νοιάζομαι ολόκληρη ζωή

Να θυμάσαι πως δε ξέχασα τα γλυκά σου τα φιλιά
Κι αν απ' τη ζωή μου σ' έχασα
θα 'σαι πάντα εδώ, αγάπη μου παλιά;

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΟΠΟΥ ΑΓΑΠΑΤΕ ΕΣΕΙΣ..



Άσε με κοντά εμάς να φέρω
άλλο δεν ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'θεις ξανά


Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω φως μου
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως
δεν θα'ρθεις, δεν θα'ρθεις ξανά


Ζω μέσα στο σκοτάδι τόσο καιρό



πριν ξεκινήσω θα σου πώ σ'αγαπώ
λοιπόν, Σ'αγαπώ, μου έχεις λείψει τόσο
πως να μπορέσω έτσι απλά να σκοτώσω μία
αγάπη που έχω ακόμα να δώσω,
λοιπόν ήμουν μικρός κι ήσουν μικρή δεν υποδύεται
έναν ρόλο ο MC σου αφιερώνει ΥΟ
θέλω να πώ πως σ'αγαπώ πολύ και σε ευχαριστώ
θέλω να πω πως είμαι ακόμη εδώ


Θυμάμαι όλες τις στιγμές καλές καυτές κι ανάποδες
φωνάζω πια μη σκέφτεσαι κι όμως αυτές ξανάρχονται
γιατί δεν ήξερα πως είχα ερωτευτεί μια κούκλα
και να σου πως συγνώμη κι αν δεν έχω μούτρα
είσαι τα πάντα για μένα δεν σε συγκρίνω ΥΟ
είσαι τ'αστέρι μου το αστραφτερό πόσο σ'αγαπώ
είσαι η αγάπη μου
είσαι η γυναίκα μου
σε θέλω πίσω


Τώρα η μέρες που περνάνε γίνανε μήνες
κι οι μήνες γίνανε χρόνος
κι μ'έχει ο δρόμος ξανά
ψάχνω να δώ τι μου συμβαίνει το στόμα μου σωπαίνει
και η καρδιά μου πεθαίνει εσένα θέλει άκου
να με θυμάσαι κάπου κάπου
κι ίσως η αγάπη μου για σένα που να γίνει μίσος
κι ίσως να με ανταμώσεις σε μιαν άλλη ζωή
που κούκλα θα ερωτευτεί τον MC στο τέλος θα σκοτωθεί


Άσε με κοντά εμάς να φέρω
άλλο δε ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'θεις ξανά


Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω φως μου
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως
δεν θα'ρθεις, δε θα'ρθεις ξανά


Το να σε κυνηγήσω δεν οφελεί
απλώς κουράζει θα σε χαιρετίσω με ένα φιλί
αν δεν πειράζει ΥΟ
εγώ κατάφερα να τρελαθώ μην με ξεχάσεις
κι αν με ζητήσεις πάλι πίσω να μου το γράψεις
θυμήσου μόνο πως προσπάθησα κιας άργησα σ'αγάπησα σε λάτρεψα
θεά σε κάνω αχ να σ'αγγίξω μια φορά ακόμα κι ας πεθάνω
να σε φιλήσω ακόμη μία φορά κι ας πεθάνω
Στα όνειρά μου τώρα εφιάλτες
εφόσον λείπεις αφού κοιτάς άλλες αγάπες
πόσο μου λείπεις άκου είναι τραγούδι κάποιου, πέθανε
κι όταν κοιμάσαι έρχετε να μην ξυπνήσεις προσπαθώ
θα κάτσω πλάι σου να κοιμηθώ και να σου πω ψιθιριστά πως σ'αγαπώ
κι απλά ξανά θα χαθώ


Αφιερωμένο ΥΟ


Αφιερωμένο ΥΟ


Άσε με κοντά εμάς να φέρω (άσε με)
άλλο δεν ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'θεις (πίσω) ξανά


Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω φως μου (άσε με)
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως (άσε με)
δε θα'ρθεις, δε θα'ρθεις (πίσω) ξανά


Άσε με κοντά εμάς να φέρω (άσε με)
άλλο δεν ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'θεις (πίσω) ξανά


Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω φως μου (άσε με)
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως (άσε με)
δε θα'ρθεις, δε θα'ρθεις (πίσω) ξανά

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΡΟΚΑ



ΠΑΡΑΛΑiΑ F@Sh

Μιά φορά κι έναν καιρό μέσα στο 2009, γνωρίστηκαν 3 παιδιά (όχι Βολιότικα, ούτε από την Λειβαδιά). Ήταν ο Κώστας, η Ευαγγελία και ο Αλέξανδρος.. Γίνανε σχήμα ακουστικό και άρχισαν τις εμφανήσεις.. Είχαν όμως ενα, μέσα σε εισαγωγικά, κακό. Τί είναι αυτό; Ε, να.. τα παιδιά είναι ροκάδες.. και όπως λένε δεν είναι καλό γιατί τους ροκάδες τους κυνηγά μια κατάρα..Το λέει άλλωστε και ο Ζουγανέλης..Η κατάρα του ροκά.. Δείτε τί λένε οι στίχοι:

Στίχοι: Δημοπούλου Λίνα
Μουσική: Ζουγανέλης Γιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Ζουγανέλης

Θέλει σκέψη ταξιδιάρα
και για σώμα μια κιθάρα
θέλει πάθος και ψυχάρα
η κατάρα να 'σαι ροκ

Θέλει πρόβα και ξενύχτι
μες στης μουσικής το δίχτυ
σε θητεία ισοβίτη
η κατάρα να 'σαι ροκ

Θέλει ξυραφιά στο στίχο
και ηλεκτρισμό στον ήχο
θέλει να γκρεμίζεις τοίχο
η κατάρα να 'σαι ροκ

Θέλει να 'σαι αντιρρησίας
τέκνο της ανησυχίας
εραστής της φαντασίας
η κατάρα να 'σαι ροκ

Όσα κι αν περάσουν χρόνια
πάντα η πέτρα θα κυλά
και θα μας φορά γαλόνια
την κατάρα του ροκά

Θέλει όμορφα κορίτσια
και τσιγάρα και μεθύσια
θέλει αράγματα σκυλίσια
η κατάρα να 'σαι ροκ

Θέλει βόλτα στο σκοτάδι
θέλει πέρασμα απ' τον Άδη
και να βγεις απ' το πηγάδι
η κατάρα να 'σαι ροκ

Θέλει φουλ τη μπαταρία
γκαζωμένα τα φορτία
να τα σπάει η γαλαρία
η κατάρα να 'σαι ροκ

Θέλει εδώ στη συναυλία
της παρέας την αιτία
θέλει αιώνια εφηβεία
η κατάρα να 'σαι ροκ

Ήμασταν.. οι ΠΑΡΑΛΑiΑ F@Sh!! Ε ναι λοιπόν! Υπήρξαμε κι εμείς.. Αφήσαμε κι εμείς το λυχναράκι.. συγνώμη, λιθαράκι ήθελα να πώ, στο ελληνικό πεντάγραμο!! Τ Ε Λ Ο Σ ???